Το 1995 σε μια έκθεση φιδιών στη Λεμεσό, εκεί κοντά στο παλιό λιμάνι μια καθημερινή απόγευμα, στο χώρο μόνο εγώ και μια παρέα Πακιστανών. Ο ιδιοκτήτης έβγαλε μια κόμπρα έξω και την άφησε να τριγυρίζει ελεύθερα. Όταν αυτή έκανε να μας πλησιάσει αυτός την εμπόδιζε κι αυτή σφύριζε σαν δαιμονισμένη. Την έβαλε πίσω στη γυάλα της. Ένας Πακιστανός τον ρώτησε πώς τα κατάφερνε να φροντίζει όλα αυτά τα φίδια χωρίς να φοβάται. Αυτός τους είπε "when a man stands on his two feet, he can do anything". Εκείνη τη στιγμή ακούστηκε σαν η τελειότερη απάντηση.
Κάμποσα χρόνια μετά έμαθα από την αδελφή μου που είναι νοσηλεύτρια ότι αυτός νοσηλευόταν σε κρίσιμη κατάσταση στην εντατική μετά από δάγκωμα βασιλικής κόμπρας. Όταν ξεπέρασε τον κίνδυνο και τον ρωτούσαν τι θα έκανε μετά το εξιτήριο, αυτός απαντούσε "ό,τι έκανα και πριν".
Πιο μετά έμαθα ότι δεν χρειάζεται κάποιος να στέκει στα δυο του πόδια για να κάνει αυτό που θέλει. Ο φίλος μου ο Άντρος Προκοπίου, τετραπληγικός το απέδειξε πολλές φορές. Αν ζούσε σήμερα θα έπαιρνε την πένα του και θα χτυπούσε τα πλήκτρα ή θα χρησιμοποιούσε ένα voice to text πρόγραμμα για να σχολιάσει.
Αν θέλεις να πετύχεις κάτι τότε θα βρεις και τον τρόπο να το κάνεις. Είναι της μόδας να βρίζουμε τον παρεξηγημένο Paulo Coelho για την γνωστή ρήση του αλχημιστή του. Η ουσία είναι να θέλουμε κάτι που να μπορεί να γίνει και να μπορούμε να το κάνουμε. Δεν χρειάζεται να συνωμοτήσει το σύμπαν. Αν κάτι δεν γίνεται ή δεν μπορούμε να το κάνουμε, δεν θα γίνει ή δεν θα γίνει από εμάς!
Εγώ θέλω να φτιάξω ένα δεντρόσπιτο.
Μπορεί να γίνει.
Μπορώ να το κάνω.
Τούτο το νέο ιστολόγιο, μακρυά από το ύφος του αστροναύτη και του νυχτερινού ποδηλάτη, κάπου ανάμεσα σε κενό και χώμα, πολύ πιο κοντά στο δεύτερο, έχει σκοπό να καταγράψει την πορεία της κατασκευής και τις σκέψεις που θα την συνοδέψουν.
Το διαδίκτυο είναι γεμάτο με παρόμοιες καταγραφές, κυρίως αμερικάνικες. Δεντρόσπιτα σε τεράστιες λεύκες, πλάτανους και άλλα δέντρα. Είμαι σίγουρος ότι αναγνωρίζετε το δέντρο πάνω στο οποίο θα φτιάξω το δικό μας. Ελπίζω να σας εμπνεύσω γιατί έχει πολλά παιδιά που ονειρεύονται το δικό τους δεντρόσπιτο. Η επόμενη ανάρτηση θα έχει σχέση με το γιατί.
Καλώς σε ξαναήβραμεν :) ωραία ανάρτηση. Καλό ξεκίνημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνείς με το "Do or do not. There is no try." ;
Που λαλείς,που ήμουν μιτσής αθυμούμαι τον παππού μου που έκαμεν ένα δεντρόσπιτο τζιαμέ στον δρόμο της Λάνιας προς Τριμήκληνη πάνω σε ένα πλάτανο. Πριν καμιά 10 χρόνια εκόψαν το πλάτανο. Ακολουθόντας τον παππού - θεωρώ τον υπέυθυνο για την μανία μου με τες κατασκυές και την μηχανική - έβαλα πάνω τους μιτσιούς της γειτονιάς να κάμουμεν δεντρόσπιτο. Το δεντρόσπιτο έγινε πολυκατοικία.
ΑπάντησηΔιαγραφήφίλε μου, μα μόνον εγω εν είχα πάρει χαπάριν οτι είσαι ο αστροναυτης;
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλήμερα μου!
πολλά καλή η ιδέα σου... ήταν ενα παιδικό μου όνειρο το δεντρόσπιτο!
Ενδιαφέρον... αναμένουμε! Καλή αρχή και συνέχεια με την κατασκευή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα το φτιάξεις το δεντρόσπιτο Ωραίο και το δέντρο που διάλεξες έχει υποδομές.Επίσης και εγώ τελευταία κατάλαβα ότι είσαι ο αστροναύτης :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν ελΗά, έννεν; Πολλά αγαπημένο δεντρό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν θα το χτίσεις στο χωρκό σου, να μου πεις να έρκουμαι να βοηθώ, με αντάλλαγμα φιλοξενία :)
ευχαριστώ που με τιμάτε πάλι διαβάζοντάς το. θα προσπαθήσω να μην σας απογοητεύσω. δεν θέλω να μπω πολλά σε τεχνικές λεπτομέρειες, όσο γίνεται βέβαια. πιο πολύ φιλοσοφικά και περιγραφικά θα το πιάσω το θέμα. τα λέμε πάλι.
ΑπάντησηΔιαγραφήεσύ ρε Ανδρέαtwisted εννοείται ότι θα σταματάς για βοήθεια. περνάς 50 μέτρα μακρυά που το δεντρόσπιτο... σώννεις;
Εν το πιστεύκω ήταν το όνειρο μου να έχω δεντρόσπιτο που ήμουν μιτσιά! Καλή επιτυχία!!
ΑπάντησηΔιαγραφήthanx Eolica!
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε φίλε , δεν είπαμε να μας ενημερώσεις όταν μεταλλαχτείς!!!!! Μόλις σε εντόπισα.
ΑπάντησηΔιαγραφήλατρεύω τα δεντρόσπιτα , πέρσι στήσαμε ένα με τον γιο μου πάνω στο δέντρο που έχει πίσω από το σπίτι μου σε αναξιοποίητο «χώρο πρασίνου» και μας το εριξαν οι υπιρεσιες καθαριότητας του Δήμου που ζούμε!!! Αν είναι δυνατόν.!!!
όταν είμαστε μικρή στην γειτονιά μας είχαμε και εμείς ένα δεντροσπιτο μέσα στο οποίο κάναμε τα όνειρα μας . Τώρα που σχεδόν σαραντάρισα άμα δεν είμαι και στα πολύ καλά μου ταξιδεύω πίσω στον χρόνο και αναπολώ εκείνο το δεντροσπιτο…
Νασαι καλά φίλε μου (επέτρεψε μου να αφήσω και κάτι που έχει σχέση με δεντροσπιτο)
Μην με περιμένετε· δεν θα ξαναρθώ.
Θα χάνω συνεχώς το επόμενο τρένο
και ας στέκομαι όλη μέρα στο σταθμό.
Θα περιμένω το προηγούμενο,
να με πάει πίσω, στο γκρεμισμένο, εδώ και χρόνια,
δεντρόσπιτο της γειτονιάς του πατρικού μου,
για να φυτέψω αλλιώς τα όνειρά μου.
Μήτε το κλάμα με σώζει, μήτε το γέλιο.
Καμία εικόνα δεν με συγκινεί.
Φέρτε μου ένα συρματόσκοινο παρακαλώ,
για να δέσω το φεγγάρι, τα άστρα, τη γη και τα ποτάμια,
γιατί τελευταία το σκάνε όλο και πιο συχνά από τη θέση τους.
γεια σου Κώστα μου, ευχαριστώ για το κάτι σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήτούτο το μπλογκ το διαφήμισα μια φορά και για 1 μόνο μέρα στον αστροναύτη και ποδηλάτη. επίσης θα κάνω share κάθε ανάρτηση στο fb. λυπούμαι που το λέω αλλά εβαρέθηκα.
ήταν καλό όσο διήρκεσε αλλά εν μπορώ να το τραβώ άλλο (το blogging).
οι επόμενες αναρτήσεις δεν θα έχουν σχόλια (μόνο σε τούτη την ανάρτηση αν θέλετε). σκοπό έχουν να χρησιμεύσουν σαν ημερολόγιο της κατασκευής για μένα και για όσους ενδιαφέρονται.
όποιος θέλει να ρωτήσει ή να επισημάνει κάτι υπάρχει το παλιό και χρήσιμο email (nicos.lazarou@gmail.com) και το fb (http://www.facebook.com/nicos.lazarou). ελάτε να γίνουμε φίλοι!!! (εν ήταν ειρωνεία ;)) ('ντάξει ήταν, αλλά ελάτε αλήθκεια!)
το blogging εκατάντησε πλέον δημόσιες σχέσεις στην νήσο των αγίων.
ρε φιλέ εν πολλά ωραία η ανάρτηση σου και έβαλε μου και πολλες ιδέες για τον γιό μου
ΑπάντησηΔιαγραφήπρόεδρέ μου, ευχαριστώ. μακάρι να του κάμεις δεντρόσπιτο του μιτσή. σας το εύχομαι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜικρός, επέρασα αμέτρητες ώρες πας σε μια συκαμιά πάνω στην οποία είχαμε καρφώσει μερικά σανίθκια. Δεν ήταν ακριβώς δεντρόσπιτο, μάλλον μια πλατφόρμα θα έλεγα για να καθούμαστε πας το δεντρό, να τρώμε βαβάτσινους τζαι να ρεμβάζουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο το εγχείρημα σου, εύχομαι κάθε επιτυχία!
ελπίζω να μεν επήαν πάνω στα ρούχα σας οι βαβάτσινοι γιατί εν φκαίνουν με τίποτε!
ΑπάντησηΔιαγραφήθεq ρε!
Αστροναύτη καλησπέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροχώρα απτόητος. Εν σημαντικό για τα μωρά.
Εν τζιαι φαντάζουμε να σου ζητήσουν Πολεοδομική Άδεια. Συμφωνώ, ξέρω ότι το συναίσθημα του δεντρόσπιτου εν φοβερό.
( Κατά έναν άλλο τρόπο εγώ θέλω να κτίσω σοφίτα πουπάνω που το σπίτι μου - με άνοιγμα στην στέγη για να θωρώ τα άστρα. Θα είναι το εξοχικό μου. Εν είμαι σίουρος ότι θα τα καταφέρω. Θα δούμε ).
kkai-Lee πού εχάθης; εφάνηκεν ο τόπος σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήπάρα κάτω που το σπίτι μου έχει ένα τεράστιο εργοστάσιο που λειτουργεί χωρίς άδεια. αν μου ζητήσουν εμένα για το δεντρόσπιτο θα γίνω αστροναύτης! (σε άλλες χώρες ζητούν, όντως. το έχω ψάξει).
κι εμέναν αρέσκει μου να θωρώ τα άστρα. τζιαι μεν λαλείς εσύ ότι εν είσαι σίουρος. αφού θα την κάμεις την σοφίτα!
κοίτα και την ώρα του σχολίου για να δεις τι πελλός που γίνεται κάποιος άμα έχει κίνητρο την αγάπη για τα κοπελλούθκια του. μόλις έκαμα το ντους μου μετά από αρκετές ώρες δουλειάς στο δεντρόσπιτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή νέα αρχή ρε φίλε τζαι καλή τύχη με το δεντρόσπιτο. Τζαι εμένα εξύπνησες μου πολλές αναμνήσεις που δεντρόσπιτα. Μακάρι να τες έχουν τζιάλλοι μιτσιοί. Keep it up.
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ ρε! μακάρι ούλλα τα παιδιά να είναι χαρούμενα όσο ρομαντικό κι αν ακούγεται...
ΑπάντησηΔιαγραφή