Εσυνομιλούσαμε-φιλοσοφούσαμε μ΄ έναν φωτισμένο φίλο προσφάτως σε ακριτικό σουβλιτζίδικο πέριξ των χάι εντ λόου καφετεριών της παλιάς Λευκωσίας τζαι είπεν μου το εξής:
Εν θέμαν οπτικής, εγώ αν πιστεύκω ότι εν υπάρχει θεός θα βλέπω τζαι θα εξηγώ τον κόσμο μου ωσάν να μεν υπάρχει θεός. Ο πιστός κάμνει το αντίθετο, τζαι το ψουμίν που τρώει θωρεί το ότι εν θαύμα.
Την ώραν που εστρέφουμουν έσσω θυμήθηκα την κατασκευή που έβαλα σε περίοπτην θέσιν στο δεντρόσπιτον όπου πάνω της εν συμπυκνωμένη ούλλη η σοφία του κόσμου, λέμεν τώρα. Πρόκειται για automata κατασκευή που παρόμοιές της βρίσκουν οι αρχαιολόγοι που την αρχαία Ελλάδα ακόμα. Την εκατασκεύασεν που υπολείμματα παλετών ο παιδικός φίλος τζαι κουμπάρος τζαι πνευματικός πατέρας της κόρης μου για τα γενέθλιά της.
Παρουσιάζει έναν πλάσμαν που γυρίζει μιαν φτερωτήν. Ή αλλιώς μιαν φτερωτή που άμα φυσήσει ο άνεμος κάμνει το πλάσμα να κινηθεί. Αλλά την ώραν που γυρίζει πρέπει να αποφασίσεις τι θέλεις να δεις. Εν μπορείς να τα δεις τζαι τα θκυο μαζί. Όπως εν μπορεί να μπει ο πιστός στη θέση του αθεϊστή και αντίστροφα.
Παρουσιάζει έναν πλάσμαν που γυρίζει μιαν φτερωτήν. Ή αλλιώς μιαν φτερωτή που άμα φυσήσει ο άνεμος κάμνει το πλάσμα να κινηθεί. Αλλά την ώραν που γυρίζει πρέπει να αποφασίσεις τι θέλεις να δεις. Εν μπορείς να τα δεις τζαι τα θκυο μαζί. Όπως εν μπορεί να μπει ο πιστός στη θέση του αθεϊστή και αντίστροφα.
Παραλληλίζω την οπτικήν του αθεϊστή με την κίνηση του πλάσματος.
"Εγώ πιστεύκω ό,τι θωρώ μόνον: φαίνεται ότι το πλάσμα γυρίζει την φτερωτήν".
Παραλληλίζω την οπτική του πιστού με την ιδέα ότι υπάρχει μια αόρατη δύναμη που κινεί την φτερωτή τζαι κατά συνέπεια το πλάσμα. "Εν με πιστεύκετε, ούτε μπορώ να το αποδείξω αλλά νιώθω την: έσιει μιαν δύναμη που κινεί το πλάσμαν".
Ο πιστός έχει δίκιον. Έκαμεν την έκπληξην...
Άρεσε μου η συσχέτιση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤζιαι έφυεν η φάτσα μου που την κατασκευή! Πανέξυπνη τζιαι όμορφη!
θέκκιου. ήξερα ότι θα σου άρεσκεν η συσχέτιση. την κατασκευήν έκαμέν την ο κουμπάρος μου.
ΔιαγραφήΑπόλαυσα την ανάρτηση σου φίλε, τζιαι εδιάπραξα έναν που τα "7 θανάσιμα αμαρτήματα": εζήλεψα την τέχνη σου (για λλίον τουλάχιστον).
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ συνεισφορά μου στη φιλοσοφική συζήτηση με το φίλο σου νομίζω θα εκινήτουν στα πλαίσια της εξής ανάρτησης μου (για να μεν επαναλαμβάνω τα ίδια):
http://woofisarfkai.blogspot.com/2013/07/blog-post.html
ξέρω τις απόψεις σου. έχω τζι εγιώ τις δικές μου. οι οποίες αλλάσσουν πιο συχνά από ότι η μαντόνα χτενίσματα.
ΔιαγραφήΕν πολλά ωραίο. Εβλεπά το σε προηγούμενες φωτο τζιαι εδιερωτούμουν τι ήταν. Αραγές σου, έτσι εν η ζωή μας; Αορατες δυνάμεις κάμνουν μας να γυρίζουμεν σαν τους πελλούς γυρόν που τον ευατόν μας;
ΑπάντησηΔιαγραφήιων
νομίζω ναι. τζαι ώσπου να πάρουμεν είδησιν το πουλλί πετά τζαι φέφκει!
ΔιαγραφήΕκπληκτικό, τόσο ως φιλοσοφία αλλά και ως κατασκευή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝίκο, είσαι ανοικτομάτης όπως λέει και ο Παπάζογλου στο γνωστό τραγούδι http://www.youtube.com/watch?v=UMCCaRG7YDQ
μα είμαι ρε; έτο μαχούμαστε να καταλάβουμε, αν προλάβουμε... :)
ΔιαγραφήΤο πρόβλημα όμως με τον πιστό είναι ότι εύκολα θα ονόμαζε τούτη την "αόρατη δύναμη" Θεό, θα έχτιζε τζαι ένα τεράστιο ναό δίπλα που το δεντρόσπιτό σου (να σου φάει τζαι το χώρο άδικα :-D ) και θα επροσεύχετουν μέρα νύχτα για να γυρίσει η φτερωτή. Τζαι αν δεν εγυριζεν ήταν να προσπαθεί να σε πείσει ότι εν επειδή εθύμωσε ο «θεός» του τζαι ότι φταιν οι ομοφυλόφιλοι π.χ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου την άλλη ο αθεϊστής θα ήταν αδικαιολόγητα επιπόλαιος αν εκατέληγεν στο συμπέρασμα ότι εν το "πλάσμα" που κινεί την φτερωτή αφού θωρεί ότι το πλάσμα εν καμούμενο που ξύλο. Αν ήταν νάκκον ορθολογιστής ήταν να το ψάξει παραπάνω. Τζαι σταδιακά (ίσως μετά που μήνες ολόκληρους), όσο τζαιρό ο πιστός επροσεύχετουν, τζεινός θα ανακάλυφκε ότι εν ο αέρας που την κινεί τζαι ίσως εκατασκέβαζε τζαι έναν ανεμόμετρo για να μπορεί να ξέρει ακριβώς πότε εννα γυρίσει η φτερώτη.
Όπως τζαι να έχει, τζαι εγώ εζήλεψα την κατασκευή. Εν σπουδάια! :-)
μπορεί ναν έτσι φίλε μου. αρέσκει μου τζαι μένα η ορθολογιστική σκέψη τζαι τέτοιες κάμνω συνήθως. αλλά που την άλλη εμείς οι ορθολογιστές χάνουμε κάτι που την μαγείαν, που το μυστήριον. κάτι που επροσπάθησα να ζήσω για λλίον όσον έγραφα το κείμενο.
Διαγραφήτζαι ακόμα κάτι. κανένας εν πρέπει ναν σίουρος για τίποτε. πάλε χάνει την μαγεία της αναζήτησης της αλήθκειας, αν υπάρχει. αλλά είπαν το πολλά νωρίς, που τον τζαιρόν της οδύσσειας ότι εν το ταξίδι το σημαντικό τζαι όι ο προορισμός.
μιλούμεν...