17/3/14

Ο ακίνητος δρομέας

Εχτές έτρεξα τον πρώτο μου ημιμαραθώνιο (21 χιλιόμετρα) στη Λεμεσό. Σχεδόν να βάλω τα κλάματα στον τερματισμό που τη χαρά μου. Είχα σκοπό να γράψω για το τι βίωσα στην προετοιμασία που άρχισε εδώ τζαι μήνες, την προηγούμενη, το πρωί του αγώνα τζαι κατά τη διάρκειά του αλλά άλλαξα ιδέα τζαι θα γράψω για έναν άλλον τζαι όι για μένα. 

Θα γράψω για τον Κώστα Πατίνιο, που έχω την τύχη να είναι φίλος μου. Ο άΔρωπος τούτος με Δ κεφαλαίο εν πολλά χρόνια δρομέας με περγαμηνές, αλλά έννεν μόνο τούτο. Εκυκλοφόρησεν θκυο βιβλία ως τωρά με το δεύτερο να μιλά σχεδόν αποκλειστικά για το τρέξιμο μέσα όμως που μια φιλοσοφο-λογοτεχνική μαθκιάν. Για το βιογραφικόν του δείτε πιο κάτω στην φωτογραφίαν.


Το εσώφυλλο του δεύτερού του βιβλίου με την αφιέρωση. Ο Κώστας εν διάσημος για τις ανορθογραφίες του! (ρε τελικά έγινα δρομέας νομίζω)

Ο Κώστας το λοιπόν ήταν το στήριγμά μου σε τούτη την προσπάθεια. Όποτε ήθελα να ρωτήσω κάτι ή απλά να χουμιστώ ότι κατάφερα κάτι έπιαννά τον τηλέφωνο. Πάντα τόσον πρόθυμος να μου μιλήσει τζαι να μου εξηγήσει, που ένιωθα άσσιημα που ενοχλούσα. Μια φορά που του είπα τάχα μου "σόρρι που ενοχλώ πάλε" είπε μου "πελλάρες! αφού αρέσκει μου που μου διάς σημμασίαν"....Το πιο ωραίο ήταν που ήρτεν στο χωρκό μερικές φορές τζι ετρέξαμε μαζί. Άμα ετρέχαμε δίπλα δίπλα τζείνος εμίλαν τζι εγιώ άκουά τον. Μόνον. Εν εγίνετουν διαφορετικά όι μόνο γιατί εγιώ προτιμώ να ακούω παρά να μιλώ ενώ ο Κώστας μιλά πολλά γενικώς, αλλά κυρίως επειδή εν είχα αναπνοή για να μιλήσω!

Την ώραν του αγώνα ο Πατίνιος που θα έκαμνε τον μαραθώνιο, κάποιαν στιγμή επέρασε που δίπλα μου. Εφαίνετουν σκοτεινιασμένος, ενόμιζα ήταν προσηλωμένος στην προσπάθειάν του. Εβούρησα τζαι έπια τον που τους ώμους τζαι είπα του κάτι εμψυχωτικό αλλά εν εκατάλαβα αν με γνώρισε. Επαραξενεύτηκα αλλά επειδή εν τον είχα δει ξανά σε αγώνα υπέθεσα πως έτσι κάμνει άμα εν αποφασισμένος για κάτι, επειδή τζιόλας ήξερα ότι επήεν για καλό χρόνο στη Λεμεσό. Ασχολήθηκα το λοιπόν με τον εαυτό μου τζαι άφηκα τις υπόλοιπες σκέψεις για μετά τον αγώνα.

Μετά τον τερματισμό μου έστειλά του μήνυμα, εγύρεψά τον (υποτίθεται θα τερμάτιζε μισήν ώρα μετά που μένα αλλά με τα διπλάσια χιλιόμετρα! :)), έπιασά τον τζαι τηλέφωνο, αλλά τίποτε.

Έπιασέ με τζείνος μετά. Ακούετουν χάλια, αλλά πρώτα ερώτησέ με πώς επήα, μπράβο λαλεί μου. Ρε φίλε, εγώ "εκάρφωσα". Έμεινα που γλυκογόνα στα τελευταία χιλιόμετρα τζαι έβαλα στοίχημα με τον εαυτό μου να τερματίσω οπότε εσύρθηκα μέχρι το τέρμα. Ταλαιπωρήθηκα πάρα πολλά, τωρά περιμένω να φέρει ο φίλος μου ο Σέργιος το αυτοκίνητο κοντά να με πάρει...

Επείραξέ με... ήταν άδικο εγιώ να είμαι χαρούμενος τζαι ο Κώστας να μαραζώννει.

Επήα να πιάω τις κόρες που τη γιαγιά τους. Ρωτά με πρώτα η μεγάλη, εκατάφερές τα να τερματίσεις; Ναι. Ο φίλος σου ο Κώστας; Ο Πατίνιος "εχτύπησε τοίχο" τζι εξήγησά της τι έπαθε. Έμεινε στο νουν της, ερώταν με συνέχεια τζαι είπε μου πως εν πολλά κρίμα τόσες ώρες προπόνησης να παν χαμένες, μάλιστα που έναν άνθρωπο τόσο προπονημένο που επήεννε για διάκριση. Λαλώ της κάτσε να τον ξαναπιάμε τηλέφωνο. Τούτη τη φορά ήταν η φωνή του Πατίνιου που ήξερα. Μόλις του είπα λαλεί μου "εν τζιαμέ η Αφροδίτη; Βάλε μου την στο σπίκκερ. Αφροδίτη, μεν το σκέφτεσαι, τούτο που έπαθα παθαίνουν το οι μαραθωνοδρόμοι τζαι δεν μπορείς να κάμεις τίποτε άμα συμβεί. Πριν πολλά χρόνια, ήσουν αγέννητη, εθώρουν τους ολυμπιακούς που την τηλεόραση, ήταν μια σπουδαία αθλήτρια που το έπαθε στον τερματισμό αλλά επάλεψέν το τζι ετερμάτισε. Εσηκωθήκαν ούλλοι τζι εχειροκροτούσαν την. Τούτον εν ο αθλητισμός, να ξεπερνάς τον εαυτό σου. Ο εκφωνητής είπε "ο άνθρωπος ενίκησε τα 42 χιλιόμετρα 195 μέτρα" τζαι μπορεί τζείνη η κουβέντα ναν ο λόγος που τρέχω..." Η κόρη εσυγκινήθηκε, μόλις ήρταμε σπίτι είδαμε το βίντεο...




Όσον για την στιγμή που τον είδα στον αγώνα, τζείνα τα λλία δευτερόλεπτα που προσπάθησα να δω τον Κώστα που ήξερα, ερώτησα τον τζαι η απάντησή του ήρτεν με ένα ποίημα στο email μου:

"εν ήμουν προσηλωμένος, απλά άργησα να σε δω και μου έμεινε μια εικόνα..."

Στους δρόμους της πόλης
κινούνται πολλοί μελλοθάνατοι
περπατάνε, σπρώχνονται
οδηγούνε, κορνάρουν, βρίζονται
στη στάση, στο λεωφορείο
μαθητές, αλλοδαποί, εργάτες,
μελλοθάνατοι σκοτώνουν τις μέρες τους περιμένοντας
τη σειρά τους
και εσύ τρέχεις, περνάς από δίπλα μου
σαν το δρομέα του Αργύρη Χιόνη
σαν το θλιμμένο και μοναχικό δρομέα του
«που δεν τρέχει για να φτάσει πρώτος,
που δεν τρέχει για να φτάσει καν».
Τρέχει σχεδόν ακίνητος μα και σχεδόν ανίκητος.

Κώστας Πατίνιος, Μάρτιος 2014

31 σχόλια:

  1. Fuck my shist.
    Φοβερές στιγμές. Απίστευτο το ποίημα.
    Fuck my shist.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΤΟ ποίημα ρε Ανδρέα! και αναφορές σε Χιόνη...
      το ακίνητος με το ανίκητος καμιά φορά εν τα είχα συνδέσει...

      Διαγραφή
  2. Ρε φίλε τη να πω . εγεμοσαν τα μαθκια μου αππονης με και εν να πάρω πάνω μου.
    αλλά νομίζω υπερβάλλεις λογο της μεγάλης δόσεις χαράς που πήρες από τον πρώτο σου τερματισμό σε ημημαραθωνιο, εισαι επικίνδυνος εσύ!!! φαντάσου τη θα ποθείς όταν τερματίσεις μαραθώνιο , θα τρελαθείς από ευτυχία. Σοβαρά τώρα αν κατάφερα να κάνω κάτι πέραν των παιδιών μου σε αυτή τη ζωη είναι το ότι «προσηλύτισα» λίγους ανθρώπους να αρκεψουν να τρέχουν και χαίρουμε που είσαι ένας από αυτούς
    υ.γ είδες που η αφιέρωση στο βιβλίο εφκηκεν προφητική!!!
    νασαι καλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. οκ ρε, υπερβάλλω...εσύ ξέρεις...
      πάντως εν μεγάλος ο πόθος για μαραθώνιο παρόλο που εσύ εν "πάθεις" που ήθελες να γράψεις!

      Διαγραφή
  3. Εσκεφτουμουν σε πριν λλιες μερες οτι εσιει καιρο να τα πουμε, τζιαι εμιλησες με τουντο υπεροχο κειμενο. Εν ποτουντα διαφορετικα τα κειμενα που εν θελεις να τελιωσουν, στα οποια ενας μεγαλος μιλα για εναν αλλο μεγαλο.
    Πολλα συγχαρητηρια που αρχισες να τρεχεις. Εσιει δικαιο ο Κωστας, οταν τελιωσεις τον πρωτο σου μαραθωνιο θα νιωθεις ο πιο περηφανος ανθρωπος στον κοσμο κ δεν υπερβαλλω.
    Ετρεξα και γω το μισο αλλα εν ετυχε να συναντηθουμε.
    Κ τελος, οτι κ να πουμε για τον Κωστα ειναι λιγο...!:) απλα respect

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μεγάλε μικρέ!!!
      ...που κατάλαβες νωρίς πώς πρέπει ν' αξιοποιήσεις τον χρόνο σου στη γη. ήσουν κι εσύ πηγή έμπνευσης για μένα.

      Διαγραφή
  4. Ετηλεφώνησα του Κώστα για να δω αν συνήλθε, επίσης να του χουμιστώ πως ενώ εγώ είχα ένα χάλια Σαββατοκύριακο κατάφερα να βγάλω .... 5-6 χλμ χτες, και μου είπε τα νέα σου. Μοιράζομαι τη χαρά σου αγαπητέ Νίκο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  5. Ωχ εβούρησες 21 χλμ τζιαι οι κοράκλες εν ήταν τζιαμέ να σε καμαρώσουν; Next time. Τζιαι μέναν, που εβούρησα 5-6 φορές (5-10 χλμ.), μόνον μια φοράν είshεν κάποιον στο τέρμαν για αγκαλιάν. Αλλά τούτα εν λεπτομέρειες, ο αγώνας εν ούλλα τα λεφτά.
    Ρε παιθκιά παίζει να διοργανώσουμεν κανέναν γύρον των τειχών της Λευκωσίας τροχάδιν; Εξανάγινεν έτσι πράμαν; Να το ψάξουμεν, ενδιαφέρεστε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαίρε! οι συνθήκες ήταν ακατάλληλες για να πάρω τις κόρες...έπρεπε να έφευγα η ώρα 7 που σπίτι, συν το άγχος της πρώτης φοράς, καταλαβαίνεις. εξάλλου εν προσωπική υπόθεση ο τερματισμός :)

      εγώ προτιμώ να βουρώ ποδά στα χωρκά μου παρά στη Λευκωσία, αλλά φαντάζουμαι εν πολλά δύσκολη υπόθεση να οργανώσει κάποιος τέτοιο γεγονός. εννοείς και κατεχόμενα...

      Διαγραφή
    2. Κάτι πήζετε, κάτι ψιθυρίζεται!!!αναμένεται στον υπολογιστή , ενημέρωσα τον αρμόδιο και θα περάση από εδώ να αφήσει λεπτομέρειες …

      Διαγραφή
    3. Θα ήταν πολλά ωραία κίνηση νομίζω, μέσα στο κλίμαν της ελπίδας για συμφωνίαν. Τζιαι αν γίνει τζιαι καλόν προμοτάρισμαν, εν νομίζω να κλωτσούν οι τούρκοι. Ξέρεις τουρκοκύπριους δρομείς Κώστα;

      Διαγραφή
    4. Να ξεκινήσω από το τελευταίο , τα πρώτα χρόνια μετά το άνοιγμα τον οδοφραγμάτων είχαν γίνει κινήσεις από τουρκοκύπριους αθλητές στίβου για ένταξη τους σε γυμναστικούς συλλόγους της Ομοσπονδίας στίβου μάλιστα είχε και ένα πολύ κάλο αθλητή των 1500μ που μαζί με τον προπονητή του και 4-5 άλλους τουρκοκύπριους αθλητές πηγαινορχόντουσαν καθημερινά και έκαναν προπόνηση στο Γ.Σ.Π . Ο ένας μάλιστα ο Ζαφέρ Σουκουσιού είχε εκπροσώπηση την Κυπρο και διακρίθηκε κατακτώντας δύο χάλκινα μετάλλια στα 800 και τα 1.500 μέτρα στους αγώνες Μικρών Κρατών Ευρώπης.
      Το ίδιο συνέβηκε και με τους ερασιτέχνες αθλητές οι όποιοι έρχονταν σημετηχαν (και συνεχίζουν ) σε ανοικτούς αγώνες δρόμου που διοργανώνονταν στης ελεύθερες περιοχές η και το αντίστροφο. Σε αυτά τα πλαίσια γνώρισα τουρκοκύπριους δρομείς ομολογώ όμως ότι τα τελευταία χρόνια ίσως γιατί δεν αποτελεί και είδηση αν ο συναθλητής που τρέχει διπλά μας είναι τουρκοκύπριος δεν το «ψάχνω» και ιδιαίτερα.

      Στο άλλο θέμα (αγώνα δρόμου χωρίς διατυπώσεις και στης δύο πλευρές της Λευκωσίας) τώρα να σου πω ότι γίνετε μια προσπάθεια για να διοργανωθεί ένας αγώνας την ερχόμενη ανοίξει και είναι σε καλό δρόμο η προσπάθεια. Δεν ξέρω αν είναι αίτημα τα πράγματα για να γίνουν ανακοινώσεις αλλά αν θα φροντίσω έγκαιρα να σε ενημερώσω

      Διαγραφή
  6. Είστε τζαι οι θκυο Άνθρωποι με Α Κεφαλαίο. Έσιετε τον απόλυτο σεβασμό μου τζαι οι θκυο σας. Μόνο τζαι που σκέφτουμαι τα χιλιόμετρα που εβουρήσετε ζαλίζουμαι!!!

    Νίκο, φαντάζουμαι τη λέξη άΔρωπος εχρησιμοποίησες την με τη χροιά των παλιών τζαι συνδυάζεται τζαι με τον τίτλο του βιβλίου Δρώμου Δρώμενα.

    Πατίνιο, είσαι μεγάλος ποιητής τζαι ας με το παραδέχεσαι. Ολόκληρο το ποίημα είναι υπέροχο, αλλά ο στίχος στο τέλος δίνει όλο το νόημα του ποιήματος ("πονήματος").

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. θέκκιου, HeatJo, συμφωνώ ότι εν μεγάλος ποιητής κυρίως γιατί εν το παραδέχεται...

      Διαγραφή
  7. :) τί να πεις για τον Κώστα..:)) όπως τα έγραφες αγχώθηκα ότι έγινε κάτι πιο σοβαρό, ευτυχώς τέλος καλό όλα καλά.
    συγχαρητήρια για τον τερματισμό Νίκο. καθημερινοί θρίαμβοι, οι μόνοι θρίαμβοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. θένκζ, Δεσποσύνη, ωραίο το καθημερινοί θρίαμβοι, οι μόνοι θρίαμβοι! δικό σου;

      Διαγραφή
    2. ναι, παραχωρώ ελεύθερα δικαιώματα χρήσης:)

      Διαγραφή
  8. Επειδή δεν έχω λόγια... αφήνω τη σιωπή και την συγκίνησή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αντρέα ,Γιάννη , Όλγα, Δεσποσύνη ε υχαριστώ σας κρατώ και τονίζω αυτό που έγραψε η Δεσποσύνη μικροί «καθημερινοί θρίαμβοι , οι μόνοι θρίαμβοι»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εγω ξεκινησα να κλαιω απο την αρχη! Μονο με τη ιδεα οτι μπορει να τα καταφερω εκλαια! Και στον τερματισμο οταν ειδα τους γονεις μου την αδερφη μου με τα μωρα της και τον γαμπρο μου εννοειται πως εκλαια! Και τωρα που σου γραφω κλαιω :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δεν ξερω αν το πηρες ειδηση εχει στις 27/4 ορειβατικο αγωνα στην Κληρου. 12 χιλιομετρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. όι τωρά το μαθαίνω τζι έχω πολλούς συγγενείς, φίλους τζαι φίλες στην Κλήρου, αλλά θα βαφτίσουμεν ένα μωρό τζείνη την ημέρα. αλλιώς θα επήαιννα γιατί αρέσκουν μου οι ανηφόρες! ευχαριστώ!

      Διαγραφή
    2. Gourounella και Νικο σας χαιρετώ ο ορειβατικός αγώνας ανάβαση στο βουνό ατοβρηση (από την κληρου πεος το φικαρφου) είναι από τους όμορφους ορειβατικούς αγώνες που διοργανώνονται στη Κύπρο και ήταν ιδέα του αλλού «αρρώστου» (έτσι τον αποκαλώ) φίλου Ηλιόφωτου . Διεξάγεται για 3η χρονιά και είναι αποστασης 12 χλμ Κλήρου -Ατόβρυση με διοργανωτές το Κοινοτικό Συμβούλιο Κλήρου και το σωματείο δρομέων Δρό.Με.Α Racing. Η διοργάνωση η οποία σκοπό έχει να καταστεί ως ένας ετήσιος θεσμός θα διεξαχθεί την Κυριακή, 27/4/2014 και ώρα 9:30 πμ, με εκκίνηση την κεντρική πλατεία της κοινότητας Κλήρου.

      Διαγραφή
    3. Γεια σου, Κώστα! μπράβο του Ηλιόφωτου. Θα έρκουμουν αν εμπορούσα! Το "(από την κληρου πεος το φικαρφου)" που αν-ορθο-έγραψες εν που τα κορυφαία σου!

      Διαγραφή
  12. Πάρα πολλά συγκινητική ανάρτηση. Συγχαρητήρια και στους δκύο σας!!Πάντα έτσι ωραίους τερματισμούς να έσιετε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή