14/6/12

Papilio machaon

Που ήμουν μιτσής άρεσκεν μου πολλά να τζιυνηώ πεταλλούδες. Επιάνναμεν που μιαν παλλούραν με τον ανηψιό μου τον Αντρέαν τζι εβουρούσαμεν μεσ' τα χωράφκια ούλλη μέρα. Εγινούμαστιν μαύροι σαν τον κατράν που τον ήλιον του καλοτζαιρκού. Εβρίσκαμεν θερκά μεγάλα, εφωνάζαν μας οι μεγάλοι που εμπαίναμεν μεσ' τα τριφύλλια τζαι τες αυλάες των σπιθτιών, τα γόνατά μας ήταν πάντα φατσιημένα, επερνούσαμεν πολλά καλά. 

Επιάναμεν μιαν νάϋλον σακκούλλα τζι εβάλλαμεν τες μέσα ζωντανές. Μετά εγιώ έβαλλα τες άθικτες μέσα σ' έναν χοντρόν τετράδιο που κάποια στιγμήν εξαφανίστηκε τζαι ξέρω ότι έθθα το έβρω ποττέ μου.

Κάποιες φορές άκουα μια φωνήν πολλά δυνατή:

- Ρε Νίκο, έτην βασίλισσαν! 

Τότε αφήναμεν ό,τι εκάμναμεν τζαι εβουρούσαμεν την βασίλισσαν ώσπου να την πιάμεν! Τζι επιάμεν πολλές, αθθυμούμαι.

Εν μας είπεν ούτε γονιός, ούτε θκειος, ούτε δάσκαλος ότι εν η μεγαλλύττερη πεταλλούδα της Ευρώπης, ότι βοηθά στην βιοποικιλότηταν τζαι την επικονίασην των φυτών, ότι ζει 8 - 10 μέρες μόνον τζαι ότι εν πιο όμορφη να την θωρείς να πετά παρά μέσα σ'έναν παλιοσάκκουλο.

Η υπέροχη και σπάνια τούτη φωτογραφία είναι του Μιχάλη Παϊκούση τραβηγμένη στη Λεμεσό και δημοσιεύεται κατόπιν της ευγενικής άδειάς του. Εδώ η machaon ετοιμάζεται για το πρώτο της πέταγμα όπως μαρτυρά το ακόμα τσαλακκωμένο αριστερό της φτερό.

Η βασίλισσα σήμερα ξέρω ότι είναι η Papilio machaon της οικογένειας Papilionidae τζαι ότι γεννά τα αφκά της πάνω σε άνιθους τζαι μάραθους για να τραφούν οι εκκολαπτόμενες κάμπιες που τα συγκεκριμένα φυτά.

Γι αυτό τζι εγιώ εγέμωσα τα ρεντολάσανά μου με τούτα τα αρωματικά.

Τζαι ναι, οι machaon εν μου κρατούν τελικά κατζία, τζι εγεννήσαν τα αφκά τους άφθονα. Να η απόδειξις:







Τζαι οι κόρες μας εν τζίζουν ποττέ πάνω σε πεταλλούδα, παρά μόνο θωρούν τες.


4 σχόλια:

  1. Νίκο, πολλά ωραίο πόστ και τέλειες φωτό! Είχε καιρό να τις δώ τούτες γιατί έλειπα που Κύπρο, και τις είδα στον Μύλο σας όταν ήρταμε για τις φωλιές!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστώ Bacbeatlili, η πρώτη φωτογραφία δεν είναι δική μου. Χαίρομαι για τούτο που περιγράφεις! Σύμπτωση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ναι, κατατρώγουν τους μάραθους, γίνονται πεταλούδες, και μετά οι μάραθοι συνεχίζουν να μεγαλώνουν σαν να μην συνέβη τίποτα. Δεν κατάφερα όμως αν ανακαλύψω πως γίνεται η μετατροπή, που φτιάχνεται το κουκούλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ούτε εγώ είδα κουκκούλι ποττέ μου. πρέπει να φεύκουν που τους μάραθους γι αυτό. η πρώτη φωτογραφία που ξέρω σίουρα ότι εν το πρώτο πέταγμα εν πάνω σε ξένα φύλλα. αλλιώς θα έβλεπα κουκούλια σε μάραθους τζαι άνιθους.

      Διαγραφή