Δουλεύοντας μέχρι αργά, κάποιες φορές ως τες 2 π.μ. κατάφερα να τελειώσω την βάση του δεντρόσπιτου.
 |
| καλό ε; |
Έπρεπε να σκάψω στο χώμα, να τοποθετήσω και να αλφαδιάσω μπετονένιες βάσεις (λίνιες), να βιδώσω πάνω μεταλλικές βάσεις για τους στύλους. Μετά να τοποθετήσω και να αλφαδιάσω τους στύλους (αναγκάστηκα να ξοδέψω 55 ευρώ για άλλους 4 στύλους ελλείψει κατάλληλων από τα σκουπίδια μου) να είναι τέλεια κάθετοι στη γη. Και όλα αυτά ήταν καινούργια για μένα, δεν είχα κατασκευάσει τίποτε παρόμοιο προηγουμένως και ήμουν μόνος. Το διαδίκτυο βέβαια είναι το αριστερό μου χέρι, όλες οι απαντήσεις είναι εκεί.
 |
| τούτες οι λίνιες εν ασήκωτες, ευτυχώς που θκιαβάζαμεν στο σχολείο |
Μόλις κοιμηθούν τα παιδιά, μερικές φορές και νωρίτερα, βγαίνω έξω κι αρχίζω δουλειά. Φως μού δίνουν τα φώτα του νυχτερινού ποδηλάτη.
Τότε ξεχνώ νερό, φαΐ και κούραση της ημέρας...
...έχω ένα σκοπό.
 |
| ατς λεπτομέρεια! |
Τώρα πρέπει να βάλω τα ξύλα του πατώματος. Κουβάλησα κι άλλα ξύλα αλλά πρέπει να αφαιρέσω τα καρφιά, να τα τρίψω και να τα περάσω προστατευτικό υγρό. Το τίμημα του να χρησιμοποιήσω παλιά ξύλα αλλά αξίζει τον κόπο.
Η μεγάλη κόρη θέλει να βοηθήσει, θα βιδώσει πάτωμα σύντομα. Η μικρή ανέβηκε πάνω και δεν ήθελε να την κρατάω: μόνη μου μόνη μου!!!
 |
| περιμένουν βίδωμα, τα έβαλα για να κάμουμε χαρά! |
 | |||
| - παπά να μας κάμεις ένα μονοπατούι, να κατεβαίνουμε να τρώμε τομάτες και αγγουράκια! - να σας κάμω! |
Με βασανίζει επίσης το σχέδιο του σπιτιού. Να φτιάξω κάτι απλό ή να δοκιμάσω κάτι extreme - μοντέρνο;
 |
| το μολυβάκι είναι ευγενική χορηγία της ΙΚΕΑ που μας αγαπά πολύ |
Τι νομίζετε;
Περίμενα με αγονία τη εξέλιξη του δεντροσπιτου , το μέχρι στιγμής αποτέλεσμα με ικανοποιεί !!! (εγκρίνετε και από τον γιό μου!!!) , καλή συνέχεια. Θέλουμε να μας δόσεις την χαρά να σε βοηθήσουμε…
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Ιάσωνας λέει excellent
ΑπάντησηΔιαγραφήρε έχω μιαν εισήγησην. αλλάεννοείται αν θέλεις ακολουθείς. ξίαστο ίντερνετ. απλά σιουρέυτου να εν ασφαλές για τες μιτσιές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠππεεεε.. τα πράματα εν πιο σοβαρά απ'ό,τι ενόμιζα. Κυριακή εννάρτω να βοηθήσω. Ελπίζω να με σώννει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά επιστημονικόν! Θέλω τζι εγώ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧμμ... απλό ή μοντέρνο;
Δεν ξέρω, αλλά θέλω σίγουρα να έχει σε ένα σημείο μπαλκόνι... επειδή -όπως φαίνεται- είναι αρκετά μεγάλο, γίνεται να αφήσεις ένα μικρό κομμάτι για μπαλκόνι; Όσο να κάθονται οι μικρές και ν΄ατενίζουν τ'άστρα το καλοκαίρι...
Είσαι καθηγητής ρε! Πόμπα πράμαν so far!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννα το κάμεις κουρούπεττοι-friendly να φκέννουμεν τζι εμείς πάνω;
Πολλά καλή δουλειά. Επειδή βλέπω λλίον κατηφορικό το έδαφος, έσιει πιθανότητα που έννα βρέξει να φύει το χώμα που τες βάσεις τζαι να αποσταθεροποιηθεί; Αν βάλεις γυρώ γυρώ πέτρες ή κάτι για να φακούν τα νερά γυρώ;
ΑπάντησηΔιαγραφή@patinio άμα το έγκρινε ο υιός επήρα πάνω μου, μου φάνηκε πολλά απαιτητικός όταν μιλήσαμε. είπα σου δουλεύκω νύχτες, θα δω πώς θα τα βολέψουμε να βοηθήσετε.
ΑπάντησηΔιαγραφή@zako ο Ιάσονας και η Αφροδίτη βλέπω να συναντιούνται σε λίγο καιρό εκεί. Και τα πιο μικρά να ενοχλούν.
@evroskarsera μα το διαδίκτυο με βοηθά σε πρακτικά θέματα όπως την χρήση κάποιων εργαλείων. την ασφάλεια των παιδιών δεν την παζαρεύω με τίποτε. αν ήσουν γονιός θα ήξερες ;)
@TwistedTool τα πράματα εν σοβαρά ναι αλλά εν θέλω βοήθεια που τα αλήθκεια ρε. έλα για την παρέα σου και μόνο.
@korinna αυτό που λες ήταν απαίτηση και της κόρης. υπάρχει ο χώρος μεταξύ είσοδου σπιτιού και κορμού ελιάς. νομίζω θα χωρέσει και μια αιώρα που πήρα. ένα παιδί μετράει τ' άστρα, αγράμπελη, μέλιος κλπ.
@Invictus ο μόνος τρόπος να ανεβείς είναι από τη σκάλα και μετά διαμέσου του σημείου που χωρίζει ο κορμός. χρειάζεται καλή φυσική κατάσταση. τωρά άμα είσαι κουρούπεττος και φκεις πάνω και κάτσεις στις μπύρες ένας τρόπος υπάρχει να κατεβείς!!!
@Defiance πολύ καλή επισήμανση φίλε μου. το έχω υπόψιν μου. μόλις τελειώσω προγραμματίζω να βάλω πέτρες περιμετρικά και θα το γεμίσω με υλικό που να παρέχει ασφάλεια στα παιδιά από τυχόν πτώσεις κλπ. το νερό της βροχής όντως περνά από εκεί αλλά θα του αλλάξω πορεία με τούτο τον τρόπο.
dhΟ/Η Ανώνυμος είπε...Συγκινιτικές οι πομυλορκές σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιαν φοράν πριν λλία χρόνια ένας τουρκοκύπριος που τη λουρουτζίνα είπεν μου μεταξύ άλλων " 'Ετο επουλούσαμεν λλία πομυλόρκα να πιάμεν πεντέξι μπακκίρες να ζήσουμεν τα κοπελλούθκια μας".
Που έναν σημείο τζιαι μετά τα πομυλόρκα εγινήκαν ντομάτες.
Εχάσαν όμως την γεύση τους.
Έτσι τζιαι η αυθεντικότητα στη ζωή μας ??
Μακάρι για τα παιθκιά μας ναν τα πράματα διαφορετικά τζιαι καλλύττερα.
Από ότι καταλάβω προσπαθείς για τούτο τζιαι πράβο σου.
Πάει καλά τζιαι το σπιτούιν
( Εν με αναγνωρίζει πκιον ο blogger μου. Βασανίζει με. Εν ιξέρω τη να κάμω ).
10 Ιουλίου 2011 12:13 μ.μ.
kkai-Lee έχει στιγμές που νιώθω ότι κάμνω μιαν τρύπα μες το νερό. έχει φορά που παίρνω πάλε πάνω μου. ίσως να μην ζήσω να δω τους καρπούς των κόπων μου. έμπειράζει...
ΑπάντησηΔιαγραφή